Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Efficiens dici potest. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Duo Reges: constructio interrete. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Beatus sibi videtur esse moriens.
Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Cur, nisi quod turpis oratio est? De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Tanta vis admonitionis inest in locis; Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Maximus dolor, inquit, brevis est. Non est igitur summum malum dolor. Neutrum vero, inquit ille. Quid est enim aliud esse versutum? Quid me istud rogas? Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.
Hoc est non dividere, sed frangere. Erit enim mecum, si tecum erit. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Tubulo putas dicere?
Sed ego in hoc resisto; Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus. Sed quae tandem ista ratio est? Sullae consulatum? Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Memini vero, inquam; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Tria genera bonorum; Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
